Op de voorlaatste dag van het jaar ging ik naar de Stadsschouwburg in Sint-Niklaas. Ik heb deze voorstelling gevonden toen ik aan het rondneuzen was op de website van de stadsschouwburg. Ik had van de omschrijving begrepen dat het een voorstelling zou zijn over een pestkop die een lesje geleerd krijgt. Maar dat was echter niet zo ...
Over het verhaal
Niels is een kleine jongen die samen met zijn ouders op een boerderij woont. Niels woont in Zweden. Hij is een echte pestkop. Alle dieren die hij op de boerderij van zijn ouders maar kan vinden, teistert hij en scheldt hij hen uit. Zijn ouders weten geen raad meer met hem en zouden doodgraag een brave en lieve zoon hebben. In dit verhaal zijn er ook kabouters en die kabouters die kunnen toveren. Eens je ze hebt omgekocht met cake en chocolademelk, doen ze voor jou één toverspreuk. En zo gebeurd het ook dat Niels betoverd wordt. De kabouter maakt van die grote plaagstok, een klein mannetje dat niet veel groter is dan je eigen duim. Niels is bang en ervaart nu hoe het is om zo klein en zwak te zijn. Alle dieren zijn veel groter dan hem! De koeien die hij nog geslagen had met een stok en de kat waarvan hij steeds aan zijn staart trok willen hem terug pakken voor alles wat hij met hen heeft gedaan. Wat verderop staat Maarten, een tamme gans. Niels had ooit één voor één al zijn pluimen uitgetrokken. Maarten kijkt naar boven en droomt ervan om mee te vliegen met de wilde ganzen. De wilde ganzen roepen naar hem dat hij moet meevliegen met hen naar het Noorden, en dat doet hij ook. Wat hij niet weet, is dat de kleine Niels aan zijn poot is gaan hangen toen Maarten aan het opstijgen was. Zo gaat Niels de lucht in met Maarten en ziet hij de boerderij van zijn ouders steeds kleiner worden.
Eens de ganzen in een groen weiland zijn geland, wordt de aanwezigheid van Niels al snel bekend. Niels wint het vertrouwen van de ganzen door de hongerige vos Smirre weg te jagen. Niels mag van de oppergans Akka mee met hen als hij hem belooft zich te gedragen en goed te zijn voor de andere dieren. Dat doet Niels en zo beleeft hij vele avonturen met de ganzen en andere dieren die hij helpt. Niels leert ook heel veel bij over wat goed is en wat niet en ook over medelijden. Oppergans Akka ziet dat Niels spijt heeft van zijn daden en wilt er alles aan doen om Niels terug groot te kunnen maken.
Één keer per jaar vieren alle dieren feest. Dan is er een gezellig kampvuur en sluiten ze de avond af met de dans van de kraanvogels. Nog nooit heeft een mens dat gezien, maar Niels mag wel kijken. Akka zegt tegen alle dieren dat ze de kabouter moeten vinden die Niels klein heeft gemaakt. De kabouter wordt gevonden en met cake en chocolademelk wordt Niels weer groot en kan hij terug naar zijn ouders. Niels en Maarten zijn de beste vrienden geworden, maar Maarten gaat verder vliegen met de wilde ganzen. De twee vrienden nemen afscheid van elkaar en Niels keert weer terug naar de boerderij. Eigenlijk is het een nieuwe Niels, want hij is nu veel braver en doet de dieren van de boerderij geen pijn meer.
Over de voorstelling
Ik heb de voorstelling van op de eerste rij kunnen meemaken, dat vond ik heel erg tof! Ik had me verwacht aan een voorstelling dat ging over pesten, over een jongetje dat eerst een pester was en dan misschien gepest zou worden. Ik was aangenaam verrast dat het niet zo was. Het podium was eerst leeg, op een paar rare constructies met ladders na. Ik zag ook al enkele touwen hangen maar ik had geen idee wat voor nut die hadden. Toen kwamen er een 15-tal mensen op het podium en een dirigent. Ze waren allemaal zwart gekleed en keken strak voor zich uit. De lichten in de zaal werden gedimd en ze begonnen te zingen. Heel erg mooi zingen en niet zomaar zingen, ze zongen a capella. Het was een koor. Dan kwam de verteller op het podium, gespeeld door Peter Pype van KETNET. De hele voorstelling lang vertelde hij het verhaal vanuit verschillende standpunten: zichzelf, Niels, Maarten, Akka, Smirre, ... Ik vond dat hij dat erg goed deed en met veel emoties. De ladders waar ik het eerder over had, waren verbonden met de touwen die daar hingen en zo konden de mensen van het koor die touwen bedienen. Met die ladders werd dan bijvoorbeeld het vliegen voorgesteld en het gesprek tussen Niels en Akka (De ladders konden dan het zijaanzicht vormen van Akka).
Er was geen pauze tijdens de voorstelling. Er werd wel een drink gehouden om het feit te vieren dat Niels Smirre had weggejaagd. Toen mochten alle kinderen op het podium komen om een glaasje kinderchampagne te komen drinken. Dat vond ik een heel leuk intermezzo.
Over kostuums valt eigenlijk weinig te zeggen. De verteller, Peter Pype, droeg een versleten en verscheurd kostuum. Hij zag er uit alsof hij net terug kwam van een grote reis die hij te voet heeft afgelegd. Het koor was in het zwart, zoals je hierboven al kon lezen.
Ik vond het heel knap hoe het koor zong. Soms zong Peter Pype ook mee en dat vond ik een hele mooie samenzang. Er was geen dialoog tijdens het stuk. De verteller hield de hele tijd eigenlijk een monoloog. Door het gezang was er dus afwisseling en dat vond ik aangenaam om te volgen.
Op de website van De Waancel (Dat is de naam van het productiehuis die deze voorstelling bracht. Ze maken voorstellingen voor kinderen én hun ouders.) vond ik dit filmpje. Bekijk het om meer te weten te komen over de oorsprong van het verhaal.
Nils Holgersson
Dit vond ik leuk om mijn laatste post van de cultuurkalender af te sluiten. Na al het research-werk dat ik heb gedaan, ben ik te weten gekomen dat het verhaal lang geleden al geschreven is door Selma Lagerlöf in 1906. Zij heeft dat kinderboek toen met een bedoeling geschreven. Ze wou de kinderen op een speelse manier de aardrijkskunde van Zweden aanleren. Het kinderboek werd zo populair en in 1980 werd er een tekenfilmserie van gemaakt. Bekijk de filmpjes hieronder om er meer te weten over te komen.
De intro in het Nederlands gezongen.
Bekijk dit filmpje vanaf ongeveer 5 minuten. Het is in het Duits, maar je ziet hier goed wat voor een pestkop Niels wel niet is ... Je kan trouwens de rest van de serie terug vinden op youtube.com
Dit was het dan weer. Ik kijk tevreden terug naar deze voorstelling, een echte aanrader! Het is heel anders dan andere voorstellingen en er zit een mooie boodschap achter. Als je interesse hebt, kan je het luisterboek kopen, vertelt door Peter Pype en met de liedjes van het koor!
Veel liefs,
Marjolein ♥
Geen opmerkingen:
Een reactie posten